Το Μυοσκελετικό σύστημα και οι παθήσεις του
Ναι μεν όταν ήμασταν παιδιά, έφηβοι ή και νέοι ακόμα, ποιος έδινε σημασία στο μυοσκελετικό του σύστημα, όμως τι γίνεται σαν μεγαλώσουμε; Ως συνήθως τρέχουμε κατόπιν εορτής μήπως και σταματήσουμε την κατάρρευση του, τους βασανιστικούς πόνους που προκαλεί και την λογική επιθυμία μας να σταθούμε όρθιοι.
Δεν είναι τυχαίο ότι δεκάδες δεκάδων φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα, ζώνες και νάρθηκες κυκλοφορούν στο εμπόριο προκειμένου να καταφέρουμε την λειτουργία του σε υποφερτό επίπεδο.
Ας το γνωρίσουμε καλύτερα έτσι ώστε να μάθουμε να το προστατεύουμε προκειμένου να αποφύγουμε ή και να μειώσουμε τις δυσάρεστες συνέπειες που μπορεί να έχει.
Το ότι μπορούμε να σταθούμε, να καθίσουμε, και να κινηθούμε το οφείλουμε στο μυοσκελετικό μας σύστημα.
206 κόκκαλα, 600 μυς, και περισσότερες από 1.200 ενώσεις σε αρμονία λειτουργούν για να μπορούμε να ξεχωρίζουμε από τα μαλάκια.
Οστά, τα σταθερά μέρη του συστήματος, σε συνεργασία με τις αρθρώσεις, μπορούν και κινούνται από τους μυς που παίρνουν αυτοί εντολές από το νευρικό μας σύστημα.
Η κίνηση πραγματοποιείται όταν ομάδες μυϊκών κυττάρων συσπώνται.
Οι ηλεκτροχημικές ωθήσεις από το νευρικό σύστημα, υποκινούν τις ίνες, που αποκαλούνται Sarcomeres, αναγκάζοντας να διασταλούν, ή να συσπαστούν.
Τα τρία στοιχεία του μυοσκελετικού μας συστήματος αποτελούνται από εκατομμύρια κύτταρα, που δια μέσου της κυκλοφορίας του αίματος, τρέφονται και αναπλάθονται.
Το παν στην υγεία είναι η καλή κυκλοφορία του αίματος. Συνεπώς:
Το μυοσκελετικό μας σύστημα αναπτύσσεται και γερνά βάση του βιολογικού ρολογιού της ζωής και η σωστή λειτουργία του καθώς και διατήρηση άπτεται στην αρχή της ζωής που είναι, οξυγόνο, θρεπτικές και ιαματικές ουσίες.
Οι συχνότερες παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος.
Περισσότερες από 190 είναι οι παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος εκ των οποίων το μεγαλύτερο ποσοστό ανήκει στον κλάδο της Ρευματολογίας.
Οι ρευματικές παθήσεις στην δύση λόγο των μεγάλων ποσοστών πασχόντων, αποτελούν το δεύτερο ιατρικό – κοινωνικό – οικονομικό πρόβλημα. (Μετά το καρδιαγγειακό.)
Η συχνότητα των ρευματικών παθήσεων στο γενικό πληθυσμό υπολογίζεται από 9,8% έως 33,2%.
Οι πιο συχνές ρευματοπάθειες είναι:
Η οστεοαρθρίτιδα (αρθριτικά)
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η πιο συχνή φλεγμονώδη ρευματοπάθεια.
Η οστεοπόρωση που σήμερα θεωρείται ως η «σιωπηλή επιδημία» του 21ου αιώνα.
Σύμφωνα με πανελλαδική επιδημιολογική έρευνα του Ελληνικού Ιδρύματος Ρευματολογικών ερευνών στην Ελλάδα 26,9% του πληθυσμού ή 2,900,000 άτομα πάσχουν από τις παθήσεις αυτές.
Πιο συγκεκριμένα πάσχει από:
· Οσφυαλγία – Ραχιαλγίες: 11%
· Αυχεναλγία: 4,8% (Αυχενικό σύνδρομο)
· Οστεοαρθρίτιδα περί των αρθρώσεων: 7,9%
· Οστεοπόρωση: 29,8% (Με το μεγαλύτερο ποσοστό να ανήκει στις γυναίκες)
· Εξωαρθρικές παθήσεις: 4,3%
· Φλεγμονώδεις Ρευματοπάθειες: 2,1%
Οι ρευματικές παθήσεις ευθύνονται για:
Το 39% των χρόνιων προβλημάτων υγείας.
Το 47% της μακρόχρονης λειτουργικής ανικανότητας.
Το 26% των απουσιών από την εργασία. (Αποτελούν την 2η αιτία απουσιών από την εργασία)
Το 20% των ιατρικών επισκέψεων.
Το 24% των ιατρικών συνταγών.
Οι συχνότερες παθήσεις των μυών είναι οι τραυματικές φλεγμονές και οι ατροφίες.
Σε όλες τις παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος θα συναντήσουμε φλεγμονή, φορές μάλιστα χρόνια και φορές ανυπόφορο ισχυρό πόνο.
Στις αρθροπάθειες πέραν αυτών θα συναντήσουμε και δυσκαμψία που οφείλεται κατά 40% από τον πόνο και 60% από οστεόφυτα και αλλοιώσεις χόνδρων και οστών.
Συμπερασματικά:
Εύκολα ο καθένας μπορεί να κατανοήσει ότι και το μυοσκελετικό μας σύστημα χρήζει ανάγκης μεγίστης προσοχής, σωστής θρέψης και πάνω από όλα πρόληψης.
Όσο και επιπόλαιος και αν μας φανεί ένας τραυματισμός σε νεαρή ηλικία το βέβαιο είναι ότι αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά μπαίνοντας στην πέμπτη δεκαετία της ζωής μας θα μας στείλει το μήνυμα με φλεγμονή, πόνο και δυσκαμψία.
Τέλος ακόμα και η ανάπτυξη, διατήρηση της υγείας του μυοσκελετικού συστήματος εξαρτάται από αποκλειστικά από την καλή διατήρηση του καρδιαγγειακού μας συστήματος.
Δια μέσου αυτού θα μεταφέρουμε όλες τις θρεπτικές και ιαματικές ουσίες προστασίας του και η φύση μας έχει φροντίσει επαρκώς με αυτές.
Τέλος θεωρώ δεδομένη την ένταξη μας στην άσκηση που αν το θέλετε είναι και το κλειδί της καλής λειτουργίας τόσο του μυοσκελετικού όσο βέβαια και του καρδιαγγειακού συστήματος.