Ο στρατηγός Παρμενίων υπήρξε από τους σημαντικότερους συνεργάτες τόσο τού Φιλίππου, όσο και τού Μ. Αλεξάνδρου. Ήταν ήδη 44 ετών όταν γεννήθηκε ο Αλέξανδρος. Είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη τού Φιλίππου και έγινε ο πιο σημαντικός στρατηγός του. Ο Φίλιππος συνήθιζε να λέει: “Δεν καταλαβαίνω τους Αθηναίους. Αυτοί εκλέγουν 10 στρατηγούς με κλήρο. Εγώ μόνο έναν, τον Παρμενίωνα”.Στο χώρο τής Βαλκανικής νίκησε πολλές φορές τους αντιπάλους τής Μακεδονίας. Πριν από την έναρξη τής εκστρατείας κατά των Περσών, στάλθηκε στην Μ. Ασία με 10 χιλ. άνδρες για να προετοιμαστεί το έδαφος πριν από την ελληνική εισβολή.
⦁ Η ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ : Στην περιοχή τού Ελλησπόντου διασφάλισε ακίνδυνη δίοδο για το στράτευμα τού Μ. Αλεξάνδρου. Συναντήθηκαν στην Τρωάδα και μαζί κατευθύνθηκαν στο ΓΡΑΝΙΚΟ ΠΟΤΑΜΟ, όπου έγινε η πρώτη μεγάλη σύγκρουση (334 πΧ). Έφθασαν μετά το μεσημέρι και ο Παρμενίων συνέστησε να επιτεθούν την επόμενη μέρα, γιατί οι άνδρες ήταν καταπονημένοι. Ο Αλέξανδρος δεν τον άκουσε. Ήθελε να εκμεταλλευτεί: α) Το γεγονός ότι ο ήλιος ήταν κατευθείαν στα μάτια των Περσών. β) Το ότι είχαν τοποθετήσει μπροστά το ιππικό ως αμυντικό όπλο, ενώ το πεζικό (οι μισές δηλ. δυνάμεις τους) ήταν αρκετά πίσω…
⦁ Στη νικηφόρα μάχη τής ΙΣΣΟΥ (καλοκαίρι 333) ο Παρμενίων ήταν διοικητής τής αριστερής πλευράς τού στρατεύματος. Μετά τη μάχη κατευθύνθηκε στη Δαμασκό, όπου βρήκε και κατάσχεσε το εκεί περσικό θησαυροφυλάκιο. Αναφέρεται πως είπε στον Μ. Αλέξανδρο όταν ο Δαρείος πρόσφερε (για την απελευθέρωση τής οικογένειάς του που είχε αιχμαλωτιστεί μετά τη μάχη στην Ισσό) 10 χιλ. τάλαντα και την έκταση από τον Ευφράτη ως τα μεσογειακά παράλια: “Εγώ θα δεχόμουν αν ήμουν ο Αλέξανδρος”. “Και γω θα δεχόμουν αν ήμουν ο Παρμενίων”, τού αποκρίθηκε ο Μ. Αλέξανδρος.
⦁ Στα ΓΑΥΓΑΜΗΛΑ, στο πολεμικό συμβούλιο πριν από τη μάχη, υποστήριξε να επιτεθούν αφού ξεκουραστούν οι στρατιώτες και αφού γίνει αναγνώριση τού εδάφους για να εντοπιστούν παγίδες και εμπόδια. Αυτή τη φορά ο Αλέξανδρος τον άκουσε (δες στον πίν. τού 1650 : “Αλέξανδρος εναντίον Δαρείου”). Στα ΕΚΒΑΤΑΝΑ, (θερινή κατοικία των Περσών βασιλέων), τοποθετήθηκε διοικητής τού στρατού που θα έμενε εκεί.. Ο αμύθητος θησαυρός που βρέθηκε εκεί έφθανε τα 180 – 190 χιλ. τάλαντα! Στο ανάκτορο τής ακρόπολης, οι δοκοί, οι κίονες, τα κιονόκρανα και τα υπέρθυρα, ήταν επενδυμένα με φύλλα χρυσού και αργύρου.
⦁ Η ΤΥΧΗ ΤΩΝ 3 ΓΙΩΝ ΤΟΥ : Ο Παρμενίων είχε 3 γιους (ΦΙΛΩΤΑΣ – ΝΙΚΑΝΩΡ – ΕΚΤΩΡ) που συμμετείχαν όλοι τους στην εκστρατεία. Ο μικρότερος, ο Έκτωρ, πνίγηκε στο Νείλο όταν ανατράπηκε η υπερφορτωμένη βάρκα του. Ο δεύτερος, ο Νικάνωρ, σκοτώθηκε στις επιχειρήσεις καταδίωξης τού Δαρείου Γ’. Ο πρωτότοκος, ο Φιλώτας, συνωμότησε με άλλους αξιωματικούς με σκοπό να δολοφονήσουν τον Αλέξανδρο (ήταν μάλιστα και διοικητής τού ιππικού των “εταίρων”). Η συνωμοσία αποκαλύφθηκε και οι περισσότεροι καταδικάστηκαν σε θάνατο. Ο Φιλώτας, μετά από βασανιστήρια, ομολόγησε την ενοχή του.
⦁ H ΔΙΑΤΑΓΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ : Παράλληλα παραδέχτηκε ότι παλαιότερα αυτός και ο πατέρας του, είχαν σκεφθεί να δολοφονήσουν τον Αλέξανδρο, αλλά δεν το είχαν κάνει φοβούμενοι τον αντίκτυπο που θα είχε στο στρατό στη μέση τής εκστρατείας. Για την τωρινή πάντως συνωμοσία είπε πως είχε δράσει χωρίς να το γνωρίζει ο πατέρας του. Μετά από την ομολογία τού Φιλώτα, ο Αλέξανδρος πήρε τις αποφάσεις του: 1) Έδωσε εντολή να εκτελεστεί… Εκτελέστηκε δι’ ακοντισμού, όπως προέβλεπε η Μακεδονική νομοθεσία. 2) Έστειλε έναν αξιωματικό στα Εκβάτανα με διαταγή να δολοφονηθεί ο Παρμενίων, προτού φτάσουν τα νέα τής εκτέλεσης τού γιου του και προκληθεί αναταραχή στο εκεί στράτευμα…
⦁ ΕΠΙΛΟΓΟΣ – ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ : Η δολοφονία του θεωρήθηκε άδικη. Ο Παρμενίων είχε προσφέρει πάρα πολλά και στον Φίλιππο και στον Αλέξανδρο. Η οικογένειά του αφανίστηκε ακολουθώντας τον στην Ασία. Τον υποστήριξαν, τον βοήθησαν και οδήγησαν το στρατό του νικηφόρα σε όλες τις μάχες…Για μία φορά ακόμα επιβεβαιώνεται πως η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη… Ήταν 70 ετών… (επόμ. 2η δημοσ: “ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ” : ο πολυαγαπημένος επιστήθιος παιδικός φίλος τού Μ. Αλεξάνδρου).