Η Ελβετία είχε ως στόχο να εξασφαλίσει τη συμμετοχή τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό χωρών από τον Παγκόσμιο Νότο στη διάσκεψη για την Ουκρανία, η οποία έχει προγραμματιστεί για τα μέσα Ιουνίου 2024.
Αυτό το forum έχει σκοπό να ασκήσει πίεση στη Ρωσία και κυρίως η Δύση επεδίωκε τη συμμετοχή χωρών από τον Παγκόσμιο Νότο.
Ωστόσο μέχρι στιγμής οι βασικοί παίκτες δεν έχουν επιβεβαιώσει τη συμμετοχή τους.
Μάλιστα η πρόεδρος της Ελβετίας Viola Amherd κάλεσε και τον Πάπα Φραγκίσκο να παραστεί στη λεγόμενη ειρηνευτική διάσκεψη για την Ουκρανία, η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 15-16 Ιουνίου 2024 κοντά στη Λουκέρνη, στην πόλη Bürgenstock.
Ωστόσο, εκπρόσωποι της Αγίας Έδρας δεν έχουν ακόμη επιβεβαιώσει τη συμμετοχή του Πάπα, υποσχόμενοι να έρθουν μόνο εάν η Ρωσία θα είναι επίσης παρούσα στο forum.
Κίνα – Ινδία απορρίπτουν το ελβετικό τελεσίγραφο των ΗΠΑ
Νωρίτερα τον Απρίλιο, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Sergey Lavrov ξεκαθάρισε ότι η Ρωσία δεν πρόκειται να απαγορεύσει στις χώρες του Παγκόσμιου Νότου να συμμετάσχουν στη διάσκεψη της Ελβετίας για τη φόρμουλα ειρήνης.
«Είπαμε στους ομολόγους μας ότι δεν είμαστε αντίθετοι και δεν θα τους απαγορεύσουμε να συμμετέχουν, όπως η Δύση προσπαθεί να τους απαγορεύσει να συμμετέχουν στις διασκέψεις που πραγματοποιούμε. Δεν έχουμε τέτοιους αποικιακούς και γενικά δικτατορικούς τρόπους», σημείωσε.
Στις αρχές Μαΐου 2024, ο εκπρόσωπος του ινδικού υπουργείου Εξωτερικών Randhir Jaiswal εξήγησε ότι η χώρα του δεν έχει λάβει ακόμη απόφαση για τη συμμετοχή της στη διάσκεψη.
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Βραζιλία θεωρεί μάταιη τη συμμετοχή της, αφού δεν θα είναι παρούσα η Ρωσία.
Ο εταίρος της Ρωσίας, η Κίνα επίσης ούτε επιβεβαίωσε ούτε διέψευσε τη συμμετοχή της. Όπως είπε ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping η Κίνα τάσσεται υπέρ μιας ειρηνικής επίλυσης της σύγκρουσης «και θα υποστηρίξει μια διεθνή διάσκεψη για αυτό το θέμα».
Ωστόσο το Πεκίνο έθεσε ως απαράβατο όρο στην εν λόγω διάσκεψη να συμμετάσχουν τόσο η Ουκρανία, όσο και η Ρωσία.
«Η ιστορία δείχνει ότι η σύγκρουση δεν μπορεί να επιλυθεί παρά μόνο μέσω διαπραγματεύσεων.
Καλούμε όλα τα μέρη να ξαναρχίσουν τον διάλογο.
Θα υποστηρίξουμε τη διεξαγωγή μιας διεθνούς ειρηνευτικής διάσκεψης, η οποία θα αναγνωριστεί από τη Ρωσία και την Ουκρανία, η οποία θα διεξαχθεί σε συνθήκες ισονομίας και θα καταστήσει δυνατές τις ισορροπημένες συζητήσεις», εξήγησε ο Κινέζος ηγέτης μετά τα αποτελέσματα της πρόσφατης συνόδου κορυφής στο Παρίσι.
Η Ελβετία έχει χάσει το ουδέτερο καθεστώς της
Η Βέρνη προσκάλεσε περισσότερες από 160 αντιπροσωπείες στην εκδήλωση, συμπεριλαμβανομένων των G20, G7 και BRICS.
Η Ρωσία δεν έλαβε πρόσκληση για τις εν λόγω εργασίες.
Η Μόσχα, όπως επανειλημμένα έχει δηλώσει ακόμη και αν προσκληθεί, δεν θα συμμετάσχει στη σύνοδο.
Όπως εξήγησε η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Maria Zakharova, ο κύριος λόγος της απουσίας είναι η ατζέντα, δηλαδή η συζήτηση επί της λεγόμενης πρότασης Zelensky.
«Δεύτερον, η Ελβετία δύσκολα μπορεί να χρησιμεύσει ως βάση για διάφορες ειρηνευτικές προσπάθειες, αφού αυτό προϋποθέτει ένα ουδέτερο καθεστώς, το οποίο η Βέρνη έχει χάσει.
Τρίτον, η εμπειρία από τις συμφωνίες του Minsk και τις ρωσο-ουκρανικές διαπραγματεύσεις το 2022 έδειξε την αδυναμία του Κιέβου και της Δύσης να διαπραγματευτούν», εξήγησε η Zakharova.
Σύμφωνα με τον Lavrov, στη Μόσχα αυτή η μορφή συζήτησης για την ουκρανική κρίση θεωρείται αδιέξοδη.
«Με απάτες, με εκβιασμούς και ψέματα, οι Δυτικοί προσπαθούν να σύρουν τον μέγιστο αριθμό αναπτυσσόμενων χωρών και χωρών του Παγκόσμιου Νότου σε αυτή τη σύνοδο», σημείωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ορισμένα από αυτά τα κράτη εξήγησαν στη συνέχεια στη Μόσχα ότι συμφώνησαν να συμμετάσχουν «με μοναδικό σκοπό να καταδείξουν το ανούσιο τέτοιων γεγονότων χωρίς τη συμμετοχή της Ρωσίας και με βάση τελεσίγραφα».
Ο Lavrov πρόσθεσε ότι «παρά τις ηχηρές δηλώσεις ότι αυτή θα είναι μια νέα πρωτοβουλία αφιερωμένη στην ανάπτυξη γενικά αποδεκτών προσεγγίσεων δεν είναι αλήθεια».
Στο ίδιο μήκος κύματος ο αντιπρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Dmitry Medvedev υποστήριξε ότι η διάσκεψη της Ελβετίας θα είναι μία ακόμη απόδειξη της κατάρρευσης του «ειρηνευτικού σχεδίου» του Ουκρανού προέδρου.
Ποιο είναι το όφελος για τη Ρωσία από την ελβετική «διάσκεψη ειρήνης»;
Το όφελος είναι τριπλό. Πρώτον, θα είναι άλλη μια απόδειξη της κατάρρευσης του λεγόμενου ειρηνευτικού σχεδίου του ηλίθιου Zelensky», έγραψε στο κανάλι του στο Telegram.
Ο Medvedev επεσήμανε ότι οι ρωσικές δυνάμεις, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις «ειρηνευτικές πρωτοβουλίες» άλλων ανθρώπων, «θα συνεχίσουν να καθαρίζουν τα εδάφη από τους Ναζί και να επιστρέφουν τα προγονικά εδάφη στη Ρωσία».
Επίσης θα αποδειχθεί ότι το σχέδιο Zelensky είναι μη ρεαλιστικό.
Η Ελβετία άρχισε να στέλνει προσκλήσεις στις 2 Μαΐου.
Ο Zelensky παρουσίασε τη λεγόμενη «φόρμουλα ειρήνης» στη σύνοδο κορυφής των G20 το 2022.
Στην ουσία πρόκειται για ένα τελεσίγραφο για την παράδοση της Ρωσίας, το οποίο αποτελείται από 10 σημεία και περιλαμβάνει την απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων στα σύνορα του 1991 και την επιστροφή στο Κίεβο του ελέγχου της «αποκλειστικής οικονομικής ζώνης» στη Μαύρη και την Αζοφική Θάλασσα, καθώς και την αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.
Πολλές χώρες στον Παγκόσμιο Νότο θεωρούν αυτό το σχέδιο μη ρεαλιστικό επειδή δεν λαμβάνει υπόψη την κατάσταση στο πεδίο της μάχης και απαιτεί επίσης την πλήρη απόσυρση των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων στα σύνορα του 1991.
Ο πρώην σύμβουλος του πρώην προέδρου της Ουκρανίας Leonid Kutchma, Oleg Soskin πιστεύει ότι η σύνοδος θα προκαλέσει πλήγμα στη φήμη του Zelensky.
Πιστεύει ότι το Κίεβο πρέπει να συμφωνήσει με το ειρηνευτικό σχέδιο που πρότεινε ο Xi Jinping, καθώς, σύμφωνα με τον Soskin, «αυτή η πρωτοβουλία είναι η πιο ρεαλιστική για την επίλυση της ουκρανικής σύγκρουσης».
Η ιστορικότητα της συνόδου κορυφής στην Ελβετία – Αναδύεται ένας νέος κόσμος
Η Διευθύντρια του Ινστιτούτου Διεθνών Πολιτικών και Οικονομικών Στρατηγικών – RUSSTRAT, Helena Panina πιστεύει ότι «η διάσκεψη στην Ελβετία στοχεύει σε μία στρατηγική ήττα της Ρωσίας, την οποία επιδιώκουν οι ΗΠΑ.
«Η Δύση επιδιώκει να αντισταθμίσει τη στρατιωτική της αδυναμία με διπλωματική υπεροχή.
Ο υπολογισμός είναι ότι η πίεση από τη δήθεν διεθνή κοινότητα θα διχάσει τη ρωσική ελίτ και η Μόσχα θα συμφωνήσει σε ένα τελεσίγραφο, το οποίο, σύμφωνα με το σχέδιο των ΗΠΑ, δεν θα υποβάλει το Κίεβο ή ακόμη και η Ουάσιγκτον, αλλά ο λεγόμενος διεθνής συνασπισμός», εκτιμά η Panina.
Σύμφωνα με την ειδικό, «αυτός είναι ο παλιός αμερικανικός τρόπος διαπραγμάτευσης μέσω συνασπισμών».
«Πρώτον, οι ΗΠΑ σχηματίζουν την πλειοψηφία, μετά την οποία υπαγορεύουν όρους στον αντίπαλο για λογαριασμό τους.
Η ωμή δύναμη, κατά τη γνώμη τους, διαπερνά κάθε τείχος.
Στη σύνοδο κορυφής, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να κάνουν μια αναθεώρηση των δυνάμεων και να καταλάβουν πόσο ελέγχουν την κατάσταση την παραμονή του τελεσίγραφου προς τους Ρώσους για λογαριασμό του συνασπισμού», θεωρεί η αναλύτρια.
Με την αντίστασή της η Ρωσία θα οδηγήσει σε πλήρη κατάρρευση και για μεγάλο χρονικό διάστημα τη στρατηγική της Δύσης.
«Τα οικονομικά συμφέροντα των περισσότερων χωρών δεν θα τους επιτρέψουν να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις των ΗΠΑ για πολύ.
Ήδη, οι κυρώσεις έχουν πολλές τρύπες και αν αποδειχθεί ότι όλα είναι μάταια, τότε αυτός ο συνασπισμός θα διαλυθεί πραγματικά», προσθέτει.
Ο πολιτικός επιστήμονας Yuri Baradchik με τη σειρά του, πιστεύει ότι, στην ουσία, το συνέδριο είναι μία σκληρή δοκιμασία των δυνατοτήτων της Δύσης.
«Το κύριο ερώτημα τώρα είναι πόσες χώρες του Παγκόσμιου Νότου θα συμμετάσχουν σε αυτή τη σύνοδο κορυφής ώστε να μοιάζει με μια πραγματική παγκόσμια σύνοδο κορυφής και όχι μια συγκέντρωση δυτικών χωρών. Ωστόσο, το αποτέλεσμα της συνόδου κορυφής δεν μπορεί να έχει τίποτα άλλο εκτός από ψυχολογική επίδραση.
Δεν υπάρχουν μοχλοί επιρροής για να αποδεχθεί η Ρωσία τα αποτελέσματά της», πιστεύει ο ειδικός.
Κατά την άποψή του, η Δύση και το Κίεβο βασίζονται στο «να ωθήσουν τη «φόρμουλα ειρήνης» τους μέσω της Κίνας».
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν βλέπουν την ετοιμότητα της Κίνας να υποστηρίξει τη φόρμουλα ειρήνης του Zelensky», δήλωσε ο σύμβουλος του Λευκού Οίκου John Kirby.
«Γενικά, το αποτέλεσμα της συνόδου κορυφής στην Ελβετία μπορεί να δείξει ξεκάθαρα τη διάσπαση μεταξύ χωρών που είναι ακόμη έτοιμες να χορέψουν στο ρυθμό των ΗΠΑ και κρατών που είναι έτοιμα να σχηματίσουν μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων χωρίς την αστερόεσσα», κατέληξε ο αναλυτής.
