Ένας από τους πιο όμορφους μύθους της Ελληνικής μυθολογίας, είναι η ιστορία της Περσεφόνης, κόρης της θεάς Δήμητρας και του Δία, την οποία ερωτεύτηκε ο θεός Πλούτωνας και την πήρε μαζί του στον Κάτω Κόσμο.
Σύμφωνα με το μύθο..
Η Δήμητρα, η οποία ήταν η θεά της καρποφορίας και της γονιμότητας και υπεύθυνη για την καλή σοδειά και την άνθιση της φύσης, είχε κάνει την όμορφη Περσεφόνη με το θεό Δία.
Όμως μία μέρα που η νεαρή μάζευε λουλούδια παρέα με τις Ωκεανίδες νύμφες, ξαφνικά άνοιξε η Γη, ξεπήδησε από μέσα ο Πλούτωνας με το σκοτεινό του άρμα και την άρπαξε. Όμως τις κραυγές της δεν τις άκουσε κανείς και ούτε κανείς δεν πρόλαβε να τη σώσει.
Θλιμμένη η Δήμητρα που έχασε την κόρη της, μάρανε την πλάση, οι σοδειές δεν καρποφορούσαν πια και τα λουλούδια δεν άνθιζαν. Τότε ο ήλιος την λυπήθηκε και της είπε ότι την έκλεψε ο Πλούτωνας κι έτσι η Δήμητρα πήγε να τη ζητήσει πίσω.
Όμως ούτε και ο Πλούτωνας ήθελε να χάσει την αγαπημένη του, κι έτσι με τη βοήθεια του Δία κατέληξαν σε μια συμφωνία.
Η Περσεφόνη να είναι στη Γη 6 μήνες με την μητέρα της και 6 στον Κάτω Κόσμο μαζί με τον Πλούτωνα και μάλιστα για να το εξασφαλίσει αυτό, της έδωσε να φάει καρπό ροδιού για να ξαναγυρίσει.
Έτσι τους 6 μήνες που η Περσεφόνη, σύμφωνα με τον μύθο, βρισκόταν στον Κάτω Κόσμο, στη Γη η Δήμητρα ήταν δυστυχισμένη και πάγωνε την πλάση κι έτσι κυριαρχούσε το φθινόπωρο και ο χειμώνας, ενώ οι υπόλοιποι 6, ήταν μήνες ανθοφορίας γονιμότητας και καλοκαιρίας, αφού η Δήμητρα είχε την κόρη της ξανά.