Πιθανόν κάποιοι να νομίζουν πως δεν είναι και τόσο μεγάλη η εκκλησιαστική περιουσία που να αξίζει να ασχοληθούμε και που θα έδινε λύση στο πρόβλημα της χώρας.
Αν όμως μαθαίνατε πως αυτή μπορεί να ανέρχεται ως και δεκαπέντε φορές το ελληνικό χρέος, τι θα λέγατε;
Όχι, η εκτίμηση δεν είναι υπερβολική και είναι απορίας άξιο γιατί κανείς δεν ξεσηκώνει τον κόσμο να απαιτήσει αυτά που η εκκλησία εδώ και αιώνες του έχει κλέψει!!!
H εκκλησιαστική περιουσία καλύπτεται από ένα αδιαφανές πέπλο που «υφαίνουν» περισσότερα από 10.000 Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (μητροπόλεις, ναοί, μονές, προσκυνήματα, ιδρύματα, κληροδοτήματα και άλλα).
Οι πάντες κρύβουν αποτελεσματικά την εκκλησιαστική περιουσία από τα αδιάκριτα μάτια των «αντικληρικών». Είναι δε τόσο καλά προστατευμένο το μυστικό, που ούτε η κεντρική διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος μπορεί να έχει εικόνα για την περιουσία των μονών και των μητροπόλεων.
Κάθε ένα από αυτά τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου έχει δική του ανεξάρτητη οικονομική διαχείριση, γεγονός που καθιστά το εγχείρημα για την καταμέτρηση της εκκλησιαστικής περιουσίας λίγο-πολύ ανέφικτο.
Εξάλλου και για τη γνωστή ιδιοκτησία της Εκκλησίας δεν μπορεί να βγει ασφαλές συμπέρασμα, διότι κανείς δεν μπορεί να αποτιμήσει, λόγου χάρη, την αξία των δασών, των λιβαδιών αλλά και των δεσμευμένων οικοπέδων.
Το σύνολό της η εκκλησιαστική περιουσία πρέπει να ξεπερνά τα 5 τρις ευρώ, δηλαδή δεκαπέντε φορές το ελληνικό χρέος!
Στο ποσό αυτό προστίθεται και η ανυπολόγιστη-αμύθητη περιουσία των περίπου δυόμισι χιλιάδων (2.500) μοναστηριών. Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης, εκατοντάδες οικοδομικά τετράγωνα, μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια και καταθέσεις αξίας εκατομμυρίων ευρώ αποτελούν την εκκλησιαστική περιουσία. Ωστόσο, το «ιερό» θησαυροφυλάκιο είναι τόσο βαθύ που αρκεί μία και μόνο αναφορά.
Πέντε μονές που προσέφυγαν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια εναντίον του νόμου Τρίτση αποτιμούσαν τα περιουσιακά τους στοιχεία στο αστρονομικό ποσό των 8 τρισ. δρχ. (!!!). Και μάλιστα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τους επιδίκασε το ποσό των 3 τρισ. δρχ.
Μπορεί να φανταστεί κανείς ότι εάν η περιουσία των 5 μονών άγγιζε πριν μια 20ετία τα 3 ή 8 τρισ. δρχ., τότε πώς μπορεί κανείς να υπολογίσει την περιουσία των 2.500 μοναστηριών και ναών σε όλη τη χώρα; Mόνο η μοναστηριακή περιουσία υπολογίζεται περί τα 4 με 5 τρις ευρώ δηλαδή 10-12 φορές μεγαλύτερη του χρέους της Ελλάδος
Σύμφωνα με εκτιμήσεις αλλά και στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, η συνολική έκταση της εκκλησιαστικής περιουσίας φτάνει τα 1.300.000 στρέμματα. Απ΄ αυτά 732.000 είναι βοσκότοποι, 367.000 δασικές εκτάσεις και 189.000 γεωργικές.
Και περίπου 400.000 στρέμματα χαρακτηρίζονται ως «διακατεχόμενα» αφού γι΄ αυτές τις εκτάσεις δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας. Έχει, επίσης, σημειωθεί ότι η Εκκλησία της Ελλάδος διαθέτει παράλληλα και ολόκληρα νησιά και βραχονησίδες (!) σε νησιωτικά συμπλέγματα, όπως π.χ στις Σποράδες και στις Κυκλάδες.
Η Εκκλησία της Ελλάδος φέρεται μεταξύ άλλων να διαθέτει περίπου οκτακόσια (800) κτήρια με γραφεία, καταστήματα, εμπορικά κέντρα, θέατρα, ξενοδοχεία, ακόμα και μισθωμένα βενζινάδικα. Όσον αφορά δε την ρευστότητα της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπολογίζεται σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Ταυτόχρονα η Εκκλησία της Ελλάδος έχει συστήσει δύο Ανώνυμες Εταιρίες (Α.Ε.), μία για την διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων, με την επωνυμία «Υποστήριξη Επιχειρησιακών και Χρηματοδοτικών Προγραμμάτων Μελετών και Έργων, Ανώνυμη Εταιρία» και μία για την διαχείριση της περιουσίας της.
Επίσης είναι μέτοχος στην Εθνική Τράπεζα στην Alpha Bank και σε άλλες που έχουν δανείσει το ελληνικό κράτος με τοκογλυφικά επιτόκια 6% και έχουν στα χέρια τους περίπου το 40 % του ελληνικού χρέους! Και μην ξεχνάμε ότι η μισθοδοσία των κληρικών γίνεται από το τον κρατικό προϋπολογισμό, που το ετήσιο κονδύλι φτάνει στο ύψος του 1 εκατομμυρίου ευρώ ετησίως.
Λοιπόν, είναι να αναρωτιόμαστε αν υπάρχουν λεφτά και ποιοι τα έχουν;
Όταν τα τελευταία χρόνια όλος ο ελληνικός λαός, και το κράτος ψάχνουν να βρουν χρήματα για την αποφυγή της χρεοκοπίας, κανείς δεν διανοείται να θίξει το καυτό θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας. Λες και όλοι είναι συνεννοημένοι και το όλο θέμα το κάνουν «γαργάρα».