Μία από τις εντυπωσιακότερες κρήνες του αρχαίου ελληνικού κόσμου
Το να βρεις την τόσο σπουδαία αρχαία πόλη των Μεγάρων που άφησε το στίγμα της σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο αλλά θάφτηκε κάτω από την νέα πόλη είναι σαν να πρέπει να τοποθετήσεις μια μια τις ψηφίδες στην σωστή θέση ενός τεράστιου μοναδικού ψηφιδωτού. Ωστόσο οι σωστικές ανασκαφές επιμένουν και η καρδιά των αρχαίων Μεγάρων αρχίζει να χτυπάει δυνατά και να ξεπροβάλει από τον σύγχρονο αστικό ιστό.
Η σχετικά πρόσφατη ανακάλυψη της νότιας κρήνης ενός εκπληκτικού δείγματος ύδρευσης αλλά και η συνεχής μελέτη μιας μεγαρικής μοναδικότητας: Τα περίφημα υπόγεια των αρχαίων σπιτιών που ήταν αφιερωμένα στην θεά Δήμητρα και συνδέουν απευθείας την πόλη με την Ελευσίνα δείχνοντας τον δρόμο για την κατανόηση της πόλης που κάποτε ίδρυσε το Βυζάντιο.
Πριν από όλα όμως το μόνο που υπήρχε και δεν ήταν και λίγο, ήταν η περίφημη Κρήνη του Θεαγένους. Πίσω από την μοναδική αυτή κρήνη, κομμάτι ενός ευρύτερου δικτύου ύδρευσης, ξέρω ότι σκέφτεσαι το όνομα του μεγάλου Μεγαρίτη Ευπαλίνου. Λογικό, αφού αγάπησε και προσέφερε στην πόλη του. Στην δε Σάμο προσέφερε το Ευπαλίνειο Όρυγμα , ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα της αρχαίας Ελλάδας. Αλλά είναι άγνωστο αν ανήκει σε εκείνον η περίφημη κρήνη. Σίγουρα πάντως δεν είναι του τυρράνου Θεαγένη, εκείνου που ήταν ο εγκέφαλος στα γεγονότα που οδήγησαν στο Κυλώνειο Άγος. Ωστόσο εδώ ίσως υπήρχε μικρότερη κρήνη που έχτισε ο ίδιος. Όπως και να έχει, η κρήνη του Θεαγένους υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες και εντυπωσιακότερες του αρχαίου κόσμου, ένα δείγμα μόνο της δόξας που έζησαν τα Μέγαρα.