Η Αφροδίτη κράτησε την υπόσχεση που είχε δώσει στον Πάρη, το γιο του βασιλιά της Τροίας Πριάμου και της Εκάβης, όταν της έδωσε το χρυσό μήλο της θεάς Έριδος και του υπέδειξε ως την ωραιότερη γυναίκα του κόσμου, την Ελένη της Σπάρτης. (Η αναγνώριση του Πάρη από τον Πρίαμο και την Εκάβη έγινε στους αγώνες που γινόταν στο παλάτι κάθε χρόνο και το έπαθλο ήταν ένας ταύρος. Νικητής όλων των αγώνων ήταν ο Πάρης. Όταν έπερνε το έπαθλο αποκάλυψε ποιος πραγματικά ήταν).
Η Ελένη ήταν κόρη του Δία και της Λήδας, γυναίκας του Τυνδάρεω βασιλιά της Λακεδαίμονας. Μια μέρα που η Λήδα λουζόταν στα νερά του Ευρώτα ένας κύκνος που τον κυνηγούσε ένας αετός φώλιασε έντρομος στην αγκαλιά της. Ο κύκνος ήταν ο Δίας και ο αετός ο Ερμής που χρησιμοποίησαν αυτό το τέχνασμα για να ενωθεί ο πατέρας των θεών μαζί της. Λέγεται ότι την ίδια νύχτα η Λήδα κοιμήθηκε και με τον σύζυγό της και σε λίγους μήνες αργότερα γεννήθηκαν η Ελένη και η Κλυτεμνήστρα καθώς και οι δύο Διόσκουροι, Κάστορας και Πολυδεύκης. Η Ελένη και ο Πολυδεύκης ήταν τα παιδιά του Δία, ενώ η Κλυτεμνήστρα και ο Κάστορας ήταν παιδιά του Τυνδάρεω. Όταν η Ελένη ήταν δώδεκα χρονών την έκλεψε ο Θησέας θαμπωμένος από την ομορφιά της και την έκλεισε στην οχυρωμένη Αφίδνα απ’όπου την έσωσαν μετά από πόλεμο οι Διόσκουροι. Επειδή όμως η Ελένη όσο μεγάλωνε γινόταν ολο και πιο ωραία και η φήμη της ομορφιάς της είχε απλωθεί σ’όλη την Ελλάδα, ο πατέρας της αποφάσισε να την παντρέψει. Στην Σπάρτη παρουσιάστηκαν τότε οι πιο ονομαστοί ηγεμόνες για να την αποκτήσουν.
Ο Τυνδάρεως επειδή φοβόταν ότι, αν διάλεγε έναν από αυτούς για σύζυγο της Ελένης, θα έκανε εχθρούς όλους τους άλλους σκέφτηκε πριν γίνει η επιλογή του γαμπρού να ζητήσει από όλους να ορκιστούν ότι αν κάποτε τολμήσει κάποιος να προσβάλει ή να αρπάξει την Ελένη από τον άντρα της, θα ξεκινούσαν όλοι μαζί να τον τιμωρίσουν. Όλοι ορκίστηκαν πρόθυμα, επειδή ο καθένας πίστευε ότι αυτός θα ήταν που θα έπαιρνε την Ελένη,(χωρίς βέβαια να φαντάζονται τότε, πόσο έμελλε να τους κοστίσει ο όρκος αυτός).Μετά από αυτή την εξασφάλιση ο Τυνδάρεως αποφάσισε να δώσει την κόρη του στον Μενέλαο, γιο του Ατρέα και αδελφό του Αγαμέμνονα, όχι μόνο για τα πλούτη του, αλλά, επειδή τον υποστήριζε ο Αγαμέμνονας που ήδη είχε παντρευτεί την άλλη του κόρη, την Κλυτεμνήστρα. Ο Μενέλαος και η Ελένη έζησαν αγαπημένοι και απέκτησαν μία κόρη την Ερμιόνη.
Όταν ο Τυνδάρεως έχασε τους δύο γιούς του τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη κάλεσε από το Άργος τον Μενέλαο και του παρέδωσε το βασίλειό του στη Σπάρτη. Μετά από δέκα χρόνια από το γάμο της ωραίας Ελένης με τον Μενέλαο έφτασε ο Πάρης στη Σπάρτη (μες στην καλή χαρά)οδηγημένος από την Αφροδίτη για να βρει εκεί τη γυναίκα που του είχε υποσχεθεί η θεά, την ωραιότερη όλων των γυναικών.
Μάταια πριν φύγει από την Τροία προσπαθούσαν να τον εμποδίσουν να μην πάει αυτός στη Σπάρτη,ο αδελφός του Έλενος και η αδερφή του Κασάνδρα, γιατί είχαν προφητεύσει το χαμό που θα επακολουθούσε μετά το ταξίδι του αυτό. Αλλά στη σκέψη και στο μυαλό του Πάρη ήταν το Ελενάκι.
Εννέα μέρες φιλοξενήθηκε ο Πάρης και οι παρέα του στο παλάτι του Μενέλαου. Τη δεκάτη όμως, ο Μενέλαος αναγκάστηκε να φύγει για την Κρήτη για να κηδεύσει το πατέρα της μητέρας του, τον Κατρέα. Η απουσία του από το παλάτι διευκόλυνε την Αφροδίτη που πιστή στην υπόσχεσή της έσμιξε τον Πάρη με την Ελένη. Αμέσως για να προλάβουν την επιστροφή του Μενέλαου το βασιλόπουλο της Τροίας φόρτωσε στο καράβι του θησαυρούς του Μενέλαου και λίγες δούλες αγκαλιά με την Ελένη αφήνοντας μόνη στο παλάτι την εννιάχρονη Ερμιόνη έφυγαν μέσα στην μαύρη νύχτα, με αγκαλιές και με φιλιά. Το ταξίδι τους δεν ήταν καθόλου εύκολο γιατί οι θεές, τόσο η Ηρα όσο και η Αθηνά αγρυπνούσαν. Οι φουρτούνες και ο πολύ κακός καιρός τους ανάγκασε να ξεπέσουν στη Σιδώνα. Στη Φοινίκη, στην Κύπρο, έμειναν πολύ καιρό. Και μετά, ας μην πούμε άλλες περιπέτειες έφτασαν στην Τροία, όπου έκαναν και γιόρτασαν τους γάμους τους, ενώ η Κασσάνδρα και ο Έλενος τραβούσαν τα μαλλιά τους.
Και δύο χρόνια αργότερα από την απαγωγή την πανέμορφης Ελένης ο στρατός των Αχαιών με 1.160 πλοία συγκεντρώθηκε στην Αυλίδα της Βοιωτίας στα στενά του Ευρίπου, από όπου και έγινε το ξεκίνημα του Τρωικού Πολέμου.
Αυτά και μη χειρότερα.