Τα χημειοθεραπευτικά που προέρχονται από πλατίνα συνδυάζονται συχνά με άλλες συμβατικές θεραπείες για τη θεραπεία διαφορετικών όγκων, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του παχέος εντέρου. Ωστόσο, η ανάπτυξη ανθεκτικότητας στα φάρμακα και πολλαπλών ανεπιθύμητων ενεργειών παραμένουν κοινές σε κλινικές συνθήκες. Επομένως, υπάρχει ανάγκη να βρεθούν νέες θεραπείες και συνδυασμοί φαρμάκων που θα μπορούσαν να στοχεύσουν αποτελεσματικά τα καρκινικά κύτταρα του παχέος εντέρου και να μειώσουν την πιθανότητα υποτροπής της νόσου. Για να βρούμε πιθανή συνεργιστική αλληλεπίδραση, σχεδιάσαμε πολλαπλούς διαφορετικούς συνδυασμούς μεταξύ σισπλατίνης, κανναβιδιόλης και διαλείπουσας ασιτίας ορού σε κυτταρικές σειρές καρκίνου του παχέος εντέρου. Με βάση τον προσδιορισμό βιωσιμότητας των κυττάρων, βρήκαμε ότι οι συνδυασμοί μεταξύ κανναβιδιόλης και διαλείπουσας ασιτίας ορού, σισπλατίνης και διαλείπουσας ασιτίας ορού, καθώς και σισπλατίνης, κανναβιδιόλης και διαλείπουσας ασιτίας ορού μπορούν να λειτουργήσουν με συνεργιστικό τρόπο σε διαφορετικές κυτταρικές σειρές καρκίνου του παχέος εντέρου. Επιπλέον, αναλύσαμε διαφορικά εκφραζόμενα γονίδια και επηρεαζόμενες οδούς σε κυτταρικές σειρές καρκίνου του παχέος εντέρου για να κατανοήσουμε περαιτέρω τους πιθανούς μοριακούς μηχανισμούς πίσω από τις θεραπείες και τις αλληλεπιδράσεις τους. Βρήκαμε ότι η συνεργιστική αλληλεπίδραση μεταξύ της κανναβιδιόλης και της διαλείπουσας ασιτίας ορού μπορεί να σχετίζεται με αλλαγές στη μεταγραφή των γονιδίων που είναι υπεύθυνα για τον μεταβολισμό των κυττάρων και τις οδούς στρες του καρκίνου. Επιπλέον, όταν προσθέσαμε σισπλατίνη στις θεραπείες, υπήρξε ισχυρός εμπλουτισμός γονιδίων που συμμετείχαν στη διακοπή του κυτταρικού κύκλου G2/M και στην απόπτωση.
https://doi.org/10.3390/ijms241914743