Η καθημερινή κατανάλωση ενός φρούτου μπορεί να μειώσει τους δείκτες φλεγμονής που συνδέονται με τα μονοπάτια σηματοδότησης των οστών και τις επιπτώσεις της οστικής απώλειας στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.
Τα ευρήματα νέας μελέτης δείχνουν σημαντικές μειώσεις στις φλεγμονώδεις κυτοκίνες (πρωτεΐνες που βοηθούν στον έλεγχο της φλεγμονής) και στα ενεργοποιημένα μονοκύτταρα (σημαντικός τύπος ανοσοκυττάρων που έχει αποδειχθεί ότι οδηγούν τη χρόνια φλεγμονώδη αντίδραση) όταν η καθημερινή διατροφή περιλαμβάνει 50 έως 100 γραμμάρια δαμάσκηνα (περίπου 5-12 δαμάσκηνα).
Συγκεκριμένα, η καθημερινή πρόσληψη 50 γραμμαρίων προκάλεσε μειώσεις στον παράγοντα νέκρωσης όγκων-α ή TNF-α (μια πολυλειτουργική κυτοκίνη που συμμετέχει σε πολλές διαφορετικές οδούς στην ομοιόσταση και την παθοφυσιολογία), ενώ η καθημερινή πρόσληψη 100 γραμμαρίων προκάλεσε μειώσεις στις εκκρίσεις ιντερλευκίνης-1β, ιντερλευκίνης-6, ιντερλευκίνης-8, καθώς και στα ενεργοποιημένα μονοκύτταρα, συγκριτικά με τις δίαιτες χωρίς δαμάσκηνα.
«Τα ευρήματα αυτά μπορούν να αποδοθούν στην πληθώρα βιοδραστικών ενώσεων που περιέχουν τα δαμάσκηνα, συμπεριλαμβανομένων των βιταμινών, των μετάλλων, των φαινολικών οξέων και των πολυφαινολών, οι οποίες πιθανώς δρουν συνεργιστικά για να καταστείλουν τα ενεργοποιημένα μονοκύτταρα και την έκκριση των φλεγμονωδών κυτοκινών που απορροφούν τα οστά», δήλωσε η καθηγήτρια και επικεφαλής του Τμήματος Διατροφικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Georgia και συν-συγγραφέας Connie Rogers.
Πρόκειται για συμπληρωματική μελέτη μιας μεγαλύτερης, 12μηνης τυχαιοποιημένης μελέτης (PRUNE). Η μελέτη PRUNE αποσκοπούσε στη διερεύνηση των δεικτών του ανοσοποιητικού, του φλεγμονώδους και οξειδωτικού στρες που σχετίζονται με τις οστεοπροστατευτικές επιδράσεις των δαμάσκηνων σε μη καπνίστριες και όχι σοβαρά παχύσαρκες μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, ηλικίας 55-75 ετών, οι οποίες απείχαν από φαινολικά συμπληρώματα ή μεγάλες ποσότητες φρούτων που περιέχουν φαινόλες (μήλα και βατόμουρα) για τουλάχιστον 2 μήνες πριν από την έναρξη της μελέτης.
Οι 183 συμμετέχουσες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: ομάδα ελέγχου που δεν έτρωγε δαμάσκηνα, ομάδα που έτρωγε 50 γραμμάρια την ημέρα και ομάδα που έτρωγε 100 γραμμάρια την ημέρα.
Οι μετρήσεις των δεικτών του ανοσοποιητικού, της φλεγμονής και του οξειδωτικού στρες πραγματοποιήθηκαν κατά την έναρξη και στο τέλος της 12μηνης παρέμβασης. Εκτός από τα δαμάσκηνα, οι συμμετέχουσες λάμβαναν καθημερινά ασβέστιο και βιταμίνη D3 ώστε να καλύπτουν τη συνιστώμενη δόση των 1200 mg ασβεστίου και των 800 IU βιταμίνης D3 ημερησίως.
«Τα ευρήματα προστίθενται σε έναν αυξανόμενο όγκο ερευνών που εξετάζουν τον ρόλο της “τροφής ως φάρμακο” και συμπληρώνουν άλλες μελέτες. Για παράδειγμα, η προηγούμενη μελέτη της οποίας ηγήθηκα, έδειξε συνδέσεις μεταξύ της ακεραιότητας των οστών του ισχίου και της καθημερινής κατανάλωσης δαμάσκηνων. Οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που δεν έτρωγαν δαμάσκηνα, έχασαν 1,5% της οστικής πυκνότητας του ισχίου τους σε σύγκριση με τις γυναίκες που έτρωγαν 5-6 δαμάσκηνα καθημερινά. Συλλογικά, τα ευρήματα αυτά έχουν σημαντική πρακτική αξία, δεδομένης της επικράτησης της οστικής απώλειας σε αυτόν τον πληθυσμό» επισημαίνει.
Μια μερίδα 4-6 δαμάσκηνα δίνουν μόλις 100 θερμίδες, ενώ συνιστούν υπερτροφή, καθώς περιέχουν περισσότερες από 20 διαφορετικές βιταμίνες, μέταλλα και φυτικές ενώσεις.
Τα νέα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση The Journal of Nutrition.