Οι ηλεκτρικές μέθοδοι χρησιμοποιήθηκαν θεραπευτικά από τον 18ο αιώνα έως το 1900 για να επανεμφανιστούν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και να αναδειχθούν μετά τη δεκαετία του ’80. Οι εφαρμογές περιλαμβάνουν την επούλωση τραυμάτων τραυματισμένων/ταλαιπωρημένων/καμένων ιστών, διαχείριση πόνου, ενίσχυση άσκησης, διαχείριση καρδιακής ανακοπής και βελτίωση της ακοής.
Η ηλεκτροδιέγερση δρα δημιουργώντας ρεύματα και τάσεις παρόμοιες με τις εγγενείς σε κύτταρο/ιστό/όργανο. Τα ηλεκτροευαίσθητα τμήματα της κυτταρικής μεμβράνης διεγείρονται και τα σήματα μετατρέπονται για να ρυθμίσουν την έκφραση γονιδίων και τον μεταβολισμό, ενώ προκαλούν μεταφορική κίνηση προσανατολίζοντας τον κυτταροσκελετό.
Οι εξαιρετικά διαφοροποιημένες εφαρμογές της ηλεκτροδιέγερσης δημιούργησαν την έννοια των «ηλεκτροδιεγερτικών». Οι αγώγιμες εφαρμογές χρησιμοποιούν ηλεκτρόδια για τη μετάδοση ρεύματος. Οι επαγωγικές εφαρμογές χρησιμοποιούν πεδία για να επάγουν ρεύματα στους ιστούς. Διαφορετικές μορφές και είδη πεδίου και ρεύματος συνδυάζονται με χρονικές παραμέτρους για να δημιουργήσουν ένα πλήθος τρόπων, όπως και το υλικό των ηλεκτροδίων. Τελευταία έρχονται οι παθήσεις. Επί του παρόντος, το επίκεντρο είναι η επούλωση τραυμάτων, σε εγκαύματα, αθλητικά ή άλλα τραυματικά τραύματα και έλκη που οφείλονται σε υποκείμενη νόσο.
Η ηλεκτροδιέγερση επηρεάζει τη μικροχλωρίδα τόσο σε βιοτεχνολογικό όσο και σε κλινικό πλαίσιο. Διαφορετικά ηλεκτρόδια και μορφές ηλεκτροδιέγερσης φαίνεται να επηρεάζουν διαφορετικά τα Gram (-) και τα Gram (+) βακτήρια. η επίδραση στα βιοφίλμ και τις ζύμες είναι ενθαρρυντική για τη θεραπεία νοσοκομειακών λοιμώξεων όπως και ο συνδυασμός με βιοχημικές ενώσεις.
Ασύρματη μικροηλεκτρική διέγερση: Μια νέα μέθοδος, χωρίς μειονεκτήματα αγώγιμων προσεγγίσεων (ηλεκτροχημική αστάθεια, κίνδυνος μόλυνσης και ηλεκτρικά εγκαύματα, πόνος/ερεθισμός). Χρησιμοποιεί φορτισμένα μόρια αέρα για να δημιουργήσει ρεύμα πολύ χαμηλής έντασης, του επιπέδου των μονοψήφιων μικροΑμπέρ, άρα είναι καλά ανεκτό.
Τα μικρορρεύματα, εξελιγμένα και διαφοροποιημένα, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με όρους ηλεκτροδυναμικής και ηλεκτροκινητικής, ώστε να ενσωματώνονται σωστά στα σύγχρονα θεραπευτικά σχήματα είτε ως συμπλήρωμα είτε ως εναλλακτική λύση στις βιοχημικές ενώσεις.
Kambouris, M. E., Zagoriti, Z., Lagoumintzis, G., & Poulas, K. (2014). From therapeutic Electrotherapy to Electroceuticals: Formats, Applications and Prospects of Electrostimulation. Annual Research & Review in Biology, 4(20), 3054-3070. https://doi.org/10.9734/ARRB/2014/10563