ΓΙΑΤΙ ΕΚΣΤΡΑΤΕΥΣΕ ΩΣ ΤΗΝ ΙΝΔΙΑ : Πίστευε πως θα εξασφαλίζονταν οι ανατολικές σατραπείες από ενδεχόμενες εισβολές και γι’ αυτό αποφάσισε την προέλαση στην Ινδία. Ήταν και η επιθυμία του να γίνει πρωταθλητής τής ιστορίας, τα κατορθώματα τού οποίου κανείς δεν θα ξεπερνούσε. Τον διάκρινε και το πάθος, ως μαθητής τού Αριστοτέλη, να διευρύνει τις γεωγραφικές γνώσεις τής εποχής του. Διέσχισε την κοιλάδα τού ποταμού ΚΩΦΉΝΑ (σημερ. Καμπούλ, στο Αφγανιστάν) κι έφτασε στον ΙΝΔΟ ποταμό (άνοιξη 326). Τον πέρασε μέσω τής γέφυρας που είχε ετοιμάσει νωρίτερα ο Ηφαιστίων και μέσω πολλών μικρών πλοίων. Συνέχισε μετά την πορεία του προς τον ΥΔΑΣΠΗ ποταμό.
⦁ Η ΝΙΚΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΩΡΟΥ : Εκεί ο βασιλιάς ΠΩΡΟΣ τον περίμενε στην απέναντι όχθη με στρατό, ώστε να τον εμποδίσει να περάσει. Στη μάχη που ακολούθησε, οι Μακεδόνες κέρδισαν μια δύσκολη και σπουδαία νίκη. Ο Πώρος (ύψος 2,10) συνελήφθη αιχμάλωτος. Τον ρώτησε πώς θα ήθελε να αντιμετωπιστεί. “Φέρσου μου ως βασιλιάς”. Τού φέρθηκε τιμητικά και τον άφησε να βασιλεύει στη χώρα του ως σύμμαχος. Δεν τον πείραξε από πολιτικό υπολογισμό: επιθυμούσε να έχει ένα ισχυρό συμμαχικό βασίλειο ως ασπίδα των δικών του συνόρων. Εκεί ίδρυσε και 2 πόλεις: την “ΝΙΚΑΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ”, για τη νίκη του και την “ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ Η ΒΟΥΚΕΦΑΛΟΣ”, για να τιμήσει το πιστό του άλογο, τον διάσημο Βουκεφάλα, που πέθανε τότε από φυσικά αίτια.
⦁ ΟΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΡΟΕΛΑΣΗ : Επιθυμία του ήταν να συνεχίσει την προέλασή στην Ινδία. Συνάντησε όμως την έντονη άρνηση τού στρατεύματος. Οι κουρασμένοι σωματικά και ψυχικά στρατιώτες, είπαν πως δεν θα ήθελαν να συνεχίσουν. α) Η φυσική νοσταλγία για την πατρίδα από την οποία έλειπαν 8 χρόνια, β) το ψυχολογικό αποτέλεσμα μιας χωρίς τέλος πορείας και γ) τα δεινά που προκαλούσε το κλίμα (εκείνο το καλοκαίρι οι μουσώνες είχαν μεγάλη διάρκεια και ένταση), ήταν τα βασικά αίτια τής αντίρρησης των στρατιωτών. Βλέποντας το αδιέξοδο, ο Αλέξανδρος με βαριά καρδιά έκανε πίσω….
⦁ Ο ΔΙΑΠΛΟΥΣ ΤΟΥ ΙΝΔΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ : Έτσι αποφάσισε να σταματήσει και να κινηθεί νότια κατά μήκος τού Ινδού ποταμού ως τη θάλασσα. Οι όχθες του θα ήταν τα σύνορα τής αυτοκρατορίας του. Δημιούργησε μία ακόμη πόλη, την ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΎΦΑΣΗ (ποταμός). Στην πορεία προς νότο συγκρούστηκε με πολλούς λαούς. Μάλιστα τραυματίστηκε σοβαρά από βέλος στο στήθος και χρειάστηκε αρκετές μέρες για να αναρρώσει. Τελικά έφτασε στις εκβολές τού Ινδού. Νωρίτερα είχαν ναυπηγηθεί περί τα 1000 πλεούμενα, μικρά και μεγάλα.
⦁ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ : Χώρισε το στράτευμα σε 3 μέρη Το πρώτο με αρχηγό τον ΚΡΑΤΕΡΟ, που θα επέστρεφε από προσβάσιμη βόρεια διαδρομή. Το δεύτερο ήταν ο στόλος, που με αρχηγό τον ΝΕΑΡΧΟ θα πήγαινε μέσω θαλάσσης. Το τρίτο τμήμα με τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ξεκίνησε για να διασχίσει την έρημο τής Γεδρωσίας. Ο καύσωνας και η έλλειψη νερού προκάλεσαν μεγάλες απώλειες. Τελικά συγκεντρώθηκαν όλοι στα ΣΟΥΣΑ. Εκεί τέλεσε γιορτές για την ολοκλήρωση τής κατάκτησης τής Περσίας.
⦁ ΟΙ ΜΙΚΤΟΙ ΓΑΜΟΙ – ΟΙ 3 ΣΥΖΥΓΟΙ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ : Μελετώντας τον τρόπο ζωής των Περσών και το σύστημα διοίκησής τους, έβγαλε το συμπέρασμα πως για να διατηρηθεί το αχανές κράτος που δημιούργησε, έπρεπε να συμφιλιώσει τους Πέρσες ευγενείς με τους Έλληνες. Οργάνωσε μικτούς γάμους Μακεδόνων αξιωματικών και στρατιωτών με Περσίδες. Ο ίδιος πήρε ως δεύτερη σύζυγο τη ΣΤΆΤΕΙΡΑ, κόρη τού Δαρείου Γ’ και ως τρίτη την ΠΑΡΥΣΑΤΙΔΑ, κόρη τού Αρταξέρξη Γ’. Νωρίτερα (327) είχε παντρευτεί τη ΡΩΞΑΝΗ (δες τον πίνακα τού 1517), κόρη τοπικού ηγεμόνα τής Βακτριανής.
⦁ Ο Αλέξανδρος επέστρεψε μετά στη Βαβυλώνα και άρχισε να οργανώνει τον περίπλου καθώς και την κατάκτηση τής Αραβίας και κατόπιν την εξερεύνηση των ακτών τής βόρειας Αφρικής.